Monte Christo

Wouter van Manen leert het sigarenvak van Voorthuizen, een sigarenmaker aan de Hoofdstraat. Ook steekt hij zijn licht op bij de Ritmeester. In 1924 doet de kans zich voor een eigen sigarenfabriek te starten. Wouter komt ergens etiketten tegen van de Graaf van Monte Christo, naar een boek van Dumas. Deze vindt hij deze zo mooi dat de naam voor de fabriek hiermee gevonden is. Al gauw wordt Wouter vergezeld door zijn vier broers.

Monte Christo is een klein bedrijf en als het houten fabrieksgebouw eind jaren ’20 afbrandt krijgen de broers hulp uit onverwachte hoek: na de opening van een nieuw stenen fabrieksgebouw aan Het Kostverloren schenkt de Ritmeester genoeg tabaksmateriaal om gelijk weer aan de slag te kunnen. In 1942 overlijdt Wouter. Bovendien moet de fabriek in de loop van de Tweede Wereldoorlog sluiten door gebrek aan grondstoffen. Na 1945 zetten zijn broers de fabriek voort en breekt er een tweede bloeitijd aan tot begin jaren ‘50. In 1956 kan Monte Christo niet meer concurreren met de grotere fabrieken in Veenendaal. De ‘grote sigarenfabriek onder de kleinen’ wordt gesloten.